Hallo allemaal!

Hier even twee dagen in 1 verslagje. Het was allebei de dagen goed heet, zo rond de 30 graden.

Lekker, lekker, lekker! Blij dat we airco hebben, maar het merendeel van de tijd is het gewoon alle ramen en deuren (alleen als we stilstaan natuurlijk) open. Dat doen de Aussies ook en is wel zo prettig...

Gisterochtend waren we al op tijd wakker. Een paar keer wakker geweest, maar dat was om even te wennen aan bed en geluiden waarschijnlijk. Toen we buiten kwamen spotte Michel een koala in een boom 5 meter bij onze camper vandaan. Heel apart om te zien zo in het wild. Na rustig ontbeten en gedoucht te hebben (in een hele schone en grote wasgelegenheid) en een praatje met de Australische buren gemaakt te hebben, zijn we weer op pad gegaan. Naar Woolgoolga... Michel heeft de hele rit gereden, ik durfde het nog niet aan met links rijden, links schakelen en zo'n grote camper achter me aan. Gelukkig hoefden we niet ver te rijden en het was een erg mooie rit. Na nog wat kangaroos gespot te hebben en ongeveer 3,5 uur rijden, zijn we aangekomen in Woolgoolga Beach Caravan Park. Dit is een camping direct aan het strand en daar stonden wij dus ook: aan het strand!!

Heel mooi hoekplekje... We hebben tegenover de camping boodschappen gedaan bij de supermarkt. Vond ik wel erg leuk en pa en ma... mochten jullie hier ooit nog naar toe komen: no worries, ze hebben hier zelfs doperwtjes en appelmoes! Goed geregeld dus. Ik heb als avondeten lekker stokbroodjes met sardientjes gegeten... Hierna hebben we onze kleding gewassen en uitgehangen. Dat was minder een succes... twee flinke onweersbuien sloten ons zeg maar inen onze kleding moest weer van de waslijn. Enige oplossing was ophangen in de camper. Was best knus, maar wel erg vochtig allemaal. Er was wel een droger, maar daar moesten 2 een dollar muntjes in en die hadden we niet meer... De receptie was al dicht, dus helaas pindakaas. Toen de buien bij ons enigszins over waren (wij hadden lekker boekies gelezen en muziek geluisterd enzo) zijn we aan het strand naar het onweer boven de oceaan gaan kijken. Prachtig! Echt helemaal fantastisch. Na nog een paar gezellige borreltjes zijn we naar ons bedje gegaan en hebben we geluisterd naar de regen. Het was weer een vermoeiende dag.

16 maart 2009

Vanochtend begon alweer vroeg, zo rond half 9 voor mij, kwart voor 8 voor Michel... Allereerst hebben we de muntjes gehaald voor de droger en hebben we de was gedroogd en de rest uitgehangen voor onze camper. We hebben heerlijk ontbeten in ons huisje op wielen en zijn rond 10.15 uur vertrokken richting Byron Bay. Eerst reden we over de Pacific Highway en de laatste 25 km over de Coastal Road. Hele mooie wegen, met schattige dorpjes en mooie uitzichten. Voornamelijk de Coastal Road had heel veel mooie views over de oceaan en lege stranden, waar we ook een aantal keer gestopt zijn. Ik heb vandaag ook een stuk gereden. Was best spannend, maar het ging goed. Tot ik een roundabout (rotonde) moest nemen en het stoepje meenam... Whaaaa!! Toen heb ik weer gewisseld met Michel... Rond een uurtje of 2/ half 3 waren we in Byron Bay bij Clarks Beach Holiday Park. Je raadt het al, ook vlak bij het strand... Behelpen hoor! We hebben een heel mooi plekje en we hebben net geregeld dat we hier nog een dag blijven. Lang leve het niet vooruit boeken van je staanplaatsen!

Dit doen we door niet ook een dag in Brisbane te blijven.

We wilden net nog naar de Lighthouse lopen op het meest oostelijke puntje van Australie. Gelukkig zagen we op tijd dat er weer een goeie onweersbui aan zat te komen en zijn we niet gegaan. Wel nog even naar het uitkijkpunt (en BBQ plek) over Byron Bay/ de oceaan. Daar hebben we onweer los zien barsten. Rennen naar de camper want alles stond nog open/ buiten. Zeiknat waren we en echt net op tijd om het zonnescherm in te draaien, want er kwam ‘wat' wind opzetten... Ook onze onderbroeken hingen nog te ‘drogen'... Gelukkig hebben we ze allemaal nog! Nu zitten we lekker in onze camper een verhaaltje te tikken en de foto's te uploaden. Handig hoor om je huis bij je te hebben, met elektriciteit en al. Zometeen zal de bui weer over zijn en komt iedereen weer te voorschijn. We zijn ook net dieren he...

Wat we vanavond gaan ‘doen' weten we nog niet en dat zien we straks wel. Morgen hebben we in ieder geval een rustdagje (d.w.z. geen kilometers maken). Al met al hebben we het heerlijk naar ons zin samen en zijn we blij dat we nog een poosje hier zijn!

Dikke X

Petra en Michel